อยู่หอในเป็นอะไรที่เฮฮามาก
เฮฮาอย่างที่สุดว่านเป็นคนขี้ร้อน....มานานมากแล้ว และแปลกตรงที่เป็นคนเหงื่อไม่เยอะ ไช่ว่าไม่มีนะคะ มีแต่ว่าไม่เยอะ
และเวลาที่เหงื่ออกเป็นอะไรที่น่ารำคาญมาก ยิ่งเวลาอากาศร้อนๆ เหงื่อเยอะ ก็จะงุ่นง่าน ออกแนวโวยวายนิดนึง
พอมาอยู่หอ รู้สึกว่าเป็นอะไรที่ร้อนมากกกกกกก แม้จะมีพัดลมประจำตำแหน่งแล้วก็ตาม
จำได้ว่า เวลามาอยู่หออยู่ใหม่ๆนั้น ทุกๆคนล้วยเกรงใจกัน ขนาดเวลานอนเป็นอะไรที่มิดชิดมาก
แต่ตัวไม่สนใจสภาพอากาศเลยทีเดียว
แต่ ณ เวลานี้ ทุกคนเปิดเผยกันสุดๆ เกือบจะแก้ผ้นอนกันทีเดียว(ยังเกรงใจเจ้าที่เจ้าทางอยู่บ้าง)
ด้วยอากาศที่ร้อนเกินจะรับนั้น ทำให้เวลาเรียนเสร็จแล้ว พอมาถึงหอ ว่านจะลอกคาบทันที
จะเหลือแต่ เสื้อกล้าม+บล๊อคเซ่อร์ บางทีก็เสื้อกล้าม+นุ่งผ้าเช็ดตัว
ถึงจะมีแค่นี้ ก็สามารถเดินร่อนไปได้ทั้งหอ (เปิดเผยกันสุดๆ)
มีอยู่ครั้งนึง มีกิจกรรมหอ วันนั้นเป็นวันที่หอเปิดให้ผู้ชายเข้ามาเทียวชมหอได้ตามสะดวก(หอที่ว่านอยู่เป็นหอหญิง) คืนก่อนหน้านั้นว่านแต่ตัวนอนแบบธรรมดา (ธรรมดาของว่านนะ) พอมาถึงตอนเช้า ตื่นซะสิบโมง ข้างนอกเจี๊ยวจ๊าวกันมาก....เอาแล้วไง จะไปอาบน้ำยังไงล่ะนี่ ดีนะคะที่ว่านไม่แคร์สื่อ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
อากาศมันร้อน ใจคนก็อย่าอ่อนไหวตามอากาศละกัน
